2 Eylül 2009 Çarşamba

kabus olsaydı, uyanırdım hiç olmazsa..

bu sabah yine annem, babam ve suna teyzenin bağıra bağıra sohbet etmelerine uyandım, annemle suna teyzem kahve içiyor, babam ise teletexte gündem takip ediyordu, buz dolabını açtım, üşengeçliğimden geri kapattım, oysaki açtım.. odama geri geldim, internete girdim o sırada babam daldı odama leptopun başına o geçti, bu saatlere kadar her şey normaldi, babam kızmıyordum.. içeri gittim annemle suna teyze fal kısmına geçmişler, onları dinliyordum. birden suna teyzem "sana çok güzel bir haberim var" dedi. bunu söylediği an mutlu olmuştum.

-aa öyle mii neymiş bu güzel haber?
-annen hamile.

gözlerim büyüdü sanki kaslarım izin verse yerinden çıkacaklardı, boğazım düğümlendi, hem acı hem de nefes almakta güçleniyordum, sonra beynim şoku atlatıp çalışmaya başlamıştı.

-menapoz'dur o ya, test yaptınız mı? (zorlukla konuşuyorum ama)
-yok yapmadık da kızım, doktora gideceğim.

ve o beklenen muhabbet geldi;

-ayy ne güzel olurrr, valla eğer hamileysem doğururum.
-anne ne diyorsun ya kaç yaşına gelmişsin allaam yarebbim, hem utanmıyor musun bi kere kardeşimle aramda 20 yaş olucak insaf, benim çocuğum zannederler ya, yok yok olmaz bu iş..

boğazım gitgide daha da düğümleniyordu. babama inanılmaz bir kızgınlık besliyordum, odama gittim, kapıyı parçalarcasına açtım ve:

-baba ya hiç utanmıyor musun bu yaştan sonra ben mi öğreticem korunma yöntemlerini size be.
-niye öyle diyorsun kızım, olursa ben bakarım valla..
-sus baba sıs, hem suçlu hem güçlü! iki dakka yalnız bırakmaya gelmiyorsunuz ya, napıcam ben sizinle..

düşünceler havuzunda boğulurken kendime bir meşgale bulmak zorundaydım, mutfaktaki bulaşıkları görüp, atıldım. hayatım gözümün önünden bir film şeridi gibi gidiyordu ama garip olan bir şey vardı, tıpkı bana benzeyen bir kız çocuğu etrafımda dönüp duruyordu her karede, ve sevdim ben o çocuğu, yeni bir hayat bağıydı, sonra düşündüm, olsa bakarım kardeşime, zaten bunca sene istedim kardeş yapmalarını şimdi neden olmasın, ama bir yanım kendime şaşırıyordu 20 yaş vardı arada dile kolay. üniversitede derslere elinde bir veletle girmek ve insanları onu kardeşim olduğuna inandırmaya çalışmak..

normalde dua eden bir insan değilim ama;

- tanrım eğer varsan, lütfen sesimi duy, annem menapoza girmiş olsun.. süpaneke, dinimiz, hac, iman, zikir, amin!

5 yorum:

BalaTheOziev dedi ki...

siz özü haşmetli bloggerlara KARDEŞ ülke azarbaycandan selam getirmişem.

Turist dedi ki...

ehehheheh oz güldürdün lan :D

bossa nova dedi ki...

pireli turist geliyoo:p
beiiii ne ğrenciiiim!!
annenin tüm özel hayatını yayma potansiyeline sahbim bilmem farkında mısın hahahaha-kötü karakter gülüş efekti-:)

Turist dedi ki...

yaaa bossa ne hallere düştüm..

Bitcoin Türk dedi ki...

eğer varsan.