5 Haziran 2009 Cuma

that's how people grow up

seri katil değilim belki ama psikopatça, bazı insanları zevk olsun diye öldürüp..
bu cümle devam etmese de olur, yeterince kötü imaj oldu.

dedikodusuz yaşayabilir mi insan?
yaşasın artık , lütfen.
facebook çıksın hayatımızdan, sokaktan geçerken insanlar birbirleriyle yüzyüze iken tanışabilsin, bilgisayar başındaki cesareti sokakta gösterebilsin, ama bu sapıklık boyutunda olmasın.

telefondan annemle babam çıksın, 3 boyutlu görüşebileyim onlarla, hayalet gibi..

okuduğum herşeyi unutmayayım, hafızam arada eskileri göstersin bana geçmişi unutmayayım, aynı hataları yapmayayım..

Kimsenin doğum günü hatırlanmasın, kimse bu günü kutlamasın bir özelliği olmasın, hediye beklemeyelim, hayal kurmayalım..

çok dil öğrenmek istiyorum, dünyadaki herkesle biraz konuşmak istiyorum, yalan söylemesinler..


denizi, kumu, şezlogu, tatili, hiçbirşey yapmamayı, çok şey yapmayı, böyle saçma sapan cümleler kurup gülmeyi, plaj yakışıklılarıyla voleybol oynamayı, yaz kaçamaklarını, yüzümü batıra batıra karpuz yemeyii çok özledim, çok az kaldı.

canım ne isterse onu yapacağım, sevmediğim birini sevmemeye devam edip, sevdiğim birine yemek yapacağım, kör abiyi kolundan tutup karşıya geçireceğim, sokak köpeğini elim pislenmesin diye sevmemezlik yapmayacağım, fırsatları kaçırmayacağım, ne olacak diye yaşamayacağım.. bundan sonra böyle, ben böyleyim. (hazırkart reklamındaki özgür kız nil değilim, kendimim!)

henry kupjack ın minyatür odalarından biri bu da :

3 yorum:

Piyaztheoz dedi ki...

senorita espanyolca ögreneto

Turist dedi ki...

aa süper espanyolcayı severim ispanyolca gibi

Adsız dedi ki...

not me, not i.